Burn-outverhaal van Angela | perfectionist
Ja, waar moet je beginnen en waar begon het? Als kind was ik altijd al een perfectionist en zeer zenuwachtig voor examens. Altijd bezig met ‘wat zullen anderen denken?’. Ik moest altijd presteren, maar voor wie?
Op een bepaald moment kwam ik in een relatie terecht, waardoor ik in het buitenland ben beland. Wij waren 24 uur per dag samen en ik was zeer afhankelijk van hem. Vrij op straat kon ik niet lopen in dat land. Tijdens deze 7-jarige relatie ben ik fysiek maar vooral mentaal misbruikt. Ik kon geen ‘nee’ zeggen en voelde mij constant verantwoordelijk. Wij zijn weer in Nederland terecht gekomen. Maar de relatie liep stuk. Gelukkig.
“Ik mag nu dingen en moet niets meer.”
Tijdens de laatste vervelende jaren van deze relatie, heb ik veel steun gehad van mijn werkgever. Maar weer een valkuil: ik stortte mezelf volledig in het werk, omdat ik daar ‘rust’ vond van de thuissituatie. Uiteindelijk kwam ik op een dag op mijn werk en voelde ik dat dit niet meer zo langer kon. Ik ben direct naar mijn huisarts gegaan. Daar aangekomen ben ik ingestort en mocht ik niet meer naar mijn werk. Ik had een burn-out. Ik kon niet thuis zitten en ben in overleg met mijn werkgever minder gaan werken en had begeleiding van een psychologe. Dit ging even goed maar na een 5 maanden niet meer. Toen toch anti-depressiva slikken.
Na een half jaar kreeg ik een kans om van baan te veranderen. Bij mijn huidige baas waren geen groeimogelijkheden (ja, nu denk je waar ben je mee bezig, herstellende van een burn-out en toch nog meer willen en je grenzen overschrijden). Ik dacht verandering van omgeving is goed. Nieuwe baan begon goed en na een half jaar was ik van de anti-depressiva af. Maar je kunt het al raden, het ging weer fout. Na nog geen jaar gingen mijn alarmbellen rinkelen.
Ik zat wederom aan de grond. Pillen, psychologe waren voor mij geen optie meer. Op het internet gedoken en BoFit gevonden. Bo Bogaard (eigenaar en eerste aanspreekpunt, red.) belde mij binnen 24 uur en we hadden bijna direct een kennismakingsgesprek. Na overleg met de baas heb ik het traject kunnen starten.
Het was moeilijk om wederom met de ‘billen bloot’ te gaan en mijn vertrouwen te geven aan een totaal onbekende. De constante positieve kracht en steun van mijn coach hebben ervoor gezorgd, dat ik sterker ben en ik meer in balans ben. De wereld ligt voor me open. Ik mag nu dingen en moet niets meer.
P.S: Soms denk je: ik wou dat ik een gebroken been had, dan begrijpt de buitenwereld het. Burn-out is een gebroken been en herstel is dus weer mogelijk.