Eind april 2020 kwam ik bij BoFit terecht via het UWV. Ik had met de UWV-arts een gesprek gehad over mijn verhaal inzake de eerstejaarsziektewetbeoordeling. Zij verwees mij door naar BoFit als medische interventie. Het doel was het verkrijgen van een adequaat persoonlijk en sociaal functioneren, en ondersteuning bij het structureren en het verkrijgen van een adequate dagbesteding.

Een week later werd ik gebeld door mijn BoFit-coach Ingrid en de volgende dag kon ik al terecht. We gingen wandelen in het Baarnse bos en ondertussen vertelde ik mijn verhaal. Ik ben in het jaar 2019 vrij ernstig uit balans geraakt. Sinds begin 2020 ben ik weer langzaam aan het opkrabbelen. Mijn relatie is begin 2019 beëindigd na een periode van 7 jaar. Dit raakte mij diep in mijn hart en ziel. Mijn hart brak in duizend stukjes en mijn fundering, mijn vertrouwde basis waarop ik altijd kon terugvallen, schoof zo onder mij vandaan. Ik ben toen, na eerst een half jaar mijn emoties en gevoelens te hebben weggestopt en maar door te gaan, diep in de put beland.

Ik voelde mij afhankelijk van andere mensen en ik wist niet meer wie ik was. Ik was ook bang niet zelfredzaam genoeg te zijn. Ik ben erachter gekomen dat ik meer van mijn ex-partner hield dan van mijzelf. Ik was continu voor anderen aan het zorgen, ik ging totaal op in onze relatie en ik had geen eigen leven. Ik heb me afhankelijk gemaakt van hem doordat ik zijn goedkeuring nodig had en zijn bevestiging dat ik goed genoeg ben. Die kreeg ik nu niet meer, dus ben ik dan nu nog wel goed genoeg?

Ik had geen gevoel van eigenwaarde, weinig vertrouwen in mijzelf, een laag zelfbeeld en ik heb mij altijd aan mijn omgeving aangepast. Ik cijferde mijzelf weg, maakte mijzelf onzichtbaar, ik liet niet van mij horen en vond mijzelf niet belangrijk. Ik liet over mij heen lopen en gaf geen grenzen aan. Ik legde de lat voor mijzelf veel te hoog en ik moest heel veel van mijzelf. Ik gunde mijzelf geen ontspanning en ik ging altijd maar door. Echt genieten van leuke dingen doen kon ik niet. Ik had ervoor gekozen om niet te hoeven kiezen, legde de verantwoordelijkheid bij een ander. Ik had verlatingsangst en ik stelde mij erg afhankelijk op. Ik vermeed conflicten om de harmonie te bewaren. Ik had veel behoefte aan sociale contacten, maar uit angst voor afwijzing ging ik ze uit de weg.

Mijn BoFit-coach toonde veel interesse en medeleven, en de sessies waren gericht op waar ik op dat moment behoefte aan had. Heel fijn en prettig om op deze manier gecoacht te worden. Meteen de eerste dag van de training kreeg ik van haar een mail waarin ze me bedankte voor het vertrouwen. “Het is niet niks wat je meegemaakt hebt”, schreef ze. “We gaan samen in eerste instantie werken aan herstel door middel van ontspanningsoefeningen en lichte fysieke training. We gaan ook werken om uit je hoofd te komen, meer naar voelen te gaan en grenzen te leren stellen.” Dit gaf mij vertrouwen.

Ik heb veel inzichten gekregen in de verschillende fases om te herstellen van een burn-out. De eerste fase is gericht op rust en ontspanning brengen in het lichaam (het herstellen en stimuleren van de parasympaticus). In de tweede fase ging ik onderzoeken wat de oorzaken zijn van mijn chronische stress. Dit kunnen beperkende overtuigingen zijn waardoor je bepaalde patronen hebt ontwikkeld, je veel dingen moet van jezelf en te weinig rust neemt waardoor je lichaam niet in staat is te herstellen. Ook kun je de lat voor jezelf veel te hoog leggen (perfectionisme), geen grenzen aangeven, een laag zelfbeeld hebben of geen nee durven zeggen. Daarnaast leerde ik mijn eigen stresssignalen te herkennen.

In de derde fase ging ik oplossingen zoeken voor de oorzaken van mijn chronische stress. Ik bracht mijn oorzaken in kaart en pakte deze stapsgewijs aan. Ik leerde manieren om mijn energie op te bouwen en methodes om mijn stress- en energiesysteem terug in balans te brengen. En hoe ik anders omging met mijzelf, mijn gedachten en omgeving. De vierde fase ging over het voorkomen van terugval. Dit kan komen door te snel van start gaan, niet werken aan jezelf of de oorzaken niet aanpakken.

Ik wilde graag hulp bij een goede en regelmatige dagindeling en dagbesteding en dat heb ik ook nodig om tussen mensen te zijn. Ik ben nu bezig met stabilisatie en het verkrijgen van een adequate dagstructuur. Voor mij is het ook belangrijk om mentale veerkracht te ontwikkelen en te versterken. Het is een proces: het vraagt om vertrouwen, loslaten, geduld en volledige acceptatie van mijzelf.

Door mijn coach ben ik gaan inzien dat ik al goed ben zoals ik ben, dat het niet erg is om twijfels te hebben. Er komt behoorlijk wat op mij af op het moment en dat moet ik zelf doen, maar ik sta er niet alleen in. Het is niet erg om hulp te vragen. Wat mij erg geholpen heeft, is de oefening over gedachten: dat je gedachten hebt en dat je niet je gedachten bent. En ze hoeven ook niet waar te zijn. Daarnaast de meditaties over zelfcompassie en de oefening over loslaten, bijvoorbeeld van mijn perfectionisme.

Mijn dank gaat uit naar mijn BoFit-coach Ingrid voor het vertrouwen dat ze in mij had en voor de inspirerende sessies.