Gisteren ben ik sinds lange tijd weer eens in Artis geweest, samen met mijn vrouw en de nichtjes. Heerlijk weer, lekker druk en er kwam een nostalgisch gevoel over mij heen. De meeste plekken zijn nog steeds hetzelfde, maar er waren ook nieuwe dingen te zien. Zoals het open vogel- en vleermuizen huis, heel spannend voor de kinderen. Na deze dag van slenteren door de dierentuin gingen wij moe maar voldaan naar huis. Thuis heb ik niets meer gedaan, de hele avond op de bank gelegen en daarna heerlijk geslapen.

Moe word ik ook van al die hypes voor goede doelen die zoveel volksvermaak opleveren. Een andere vorm van moeheid, meer een sleur. Neem bijvoorbeeld de goede-doelen-loopjes en het glazen huis. Begrijp mij niet verkeerd, er is niets mis met het steunen van een goed doel. Waar ik moe van word is dat er altijd een actie aan gekoppeld moet worden. En dan heb ik het nog niet eens over de vraag of het geld wel goed terechtkomt. Cynisme? Misschien, maar meer een gezonde dosis realisme.

Je kunt ook moe zijn als je ziek bent. Accepteer je de moeheid niet en ga je maar door, dan gaat de kwaliteit van je leven steeds verder achteruit. Je kunt burn-out raken en allerlei klachten krijgen, zoals angst- en paniekaanvallen en depressieve klachten. Moe zijn is een belangrijk signaal van je lichaam. Moeheid komt vanzelf, je hoeft daar geen moeite voor te doen. Het is de kunst om er ook zonder moeite aan toe te geven en ernaar te handelen. Dan zorg je goed voor jezelf.

Bo Bogaard
Mastercoach en ontwikkelaar BoFit-methode