Op het werk zijn we vaak met verschillende taken tegelijk bezig. Ons brein wordt overspoeld door informatie, terwijl we sneller dan ooit belangrijke beslissingen moeten nemen. Onze hersenen kunnen heel gericht aan één taak werken, maar worden we tussendoor afgeleid dan is het lastig om weer geconcentreerd met die taak verder te gaan. Hoe dat komt, ontdekte cognitief psycholoog en neurowetenschapper Daniel Levitin.

Van focus naar afdwalen

In de focus-modus kan ons brein gericht aan één taak werken. We zijn dan heel geconcentreerd en effectief aan het werk. Zodra ook andere zaken onze aandacht vragen, bijvoorbeeld door een vraag van een collega of telefoontje, dwalen onze gedachten af. Door prikkels van buitenaf worden onze hersenen als het ware automatisch de dwaal-modus ingezogen. We moeten ons er dan weer opnieuw toe zetten om met de taak verder te gaan.

Multitasken kost energie

De dwaal-modus is een natuurlijke staat van ons brein. Het is onze bron van creativiteit en spontane inzichten, maar niet de juiste modus om effectief aan een taak te werken. Als we veel te doen hebben en tussendoor veel worden afgeleid, dan is het brein continu in gevecht: van focus-modus naar dwaal-modus en weer terug. De aandacht verleggen van de ene activiteit naar de andere kost zuurstof en glucose. Door het multitasken en switchen tussen modi raken onze hersenen snel door hun brandstof heen. Zonder die brandstof raken we uitgeput en gedesoriënteerd. Effectief werken is dan niet meer mogelijk.

Pomodoro-techniek

Wie niet in de dwaal-modus wil raken, doet er goed aan om prikkels van buitenaf te vermijden. In het bedrijfsleven wordt daarvoor vaak de pomodoro-techniek gebruikt. Je laat collega’s weten dat je aan het werk bent en de komende 25 minuten niet gestoord kunt worden. Na 25 minuten geconcentreerd werken gun je je hersenen 5 minuten rust. Check in die 5 minuten rust niet je mail en doe geen taakgerichte activiteit, maar haal bijvoorbeeld een kopje koffie of maak een praatje met collega’s. Zo houdt je de regie over je aandacht.

Bron:

ONVZ Lijf & Leden | zomer 2015