Door reorganisatie op mijn werk ontstond in de loop van 2017 bij mij veel stress die zich uitte in slecht slapen, kleine black-outs, vergeetachtigheid en prikkelbaarheid. Tevens voelde ik me steeds onzekerder, had weinig zelfvertrouwen. Eind oktober 2017 kwam dit tot een climax in de herfstvakantie waarin ik bijna niet sliep en hele pijnlijke knieën kreeg, ook in rust.

Bij terugkeer op het werk heb ik mij ziek gemeld. In overleg met de bedrijfsarts (die vond dat er sprake was van een arbeidsconflict) en mijn toenmalige leidinggevende heb ik na twee weken het werk hervat met 3 x 4 uur per week.

Twee weken later was mijn collega, vanwege privéomstandigheden acuut voor lange tijd afwezig. Er werd een zeer dwingend beroep op mij gedaan om langer te werken. Tevens was mijn aanwezigheid bij alle overleggen over de reorganisatie gewenst. Daarnaast was er mijn verdriet en zorg voor mijn collega waarin ik niet echt gesteund werd vanuit mijn werkomgeving. Ik kreeg naast de reeds bestaande klachten in toenemende mate hartkloppingen. Eind december heb ik gemeld dat ik niet kwam werken. Het lukte niet meer.

Waar ik nu sta? Ik ervaar nu bijna geen stress. Het slapen gaat een stuk beter maar blijft wel afhankelijk van de prikkels die ik overdag binnenkrijg. De pijn in mijn knieën is direct na mijn ziekmelding weggegaan door de rust. Af en toe heb ik er bij inspanning nog last van.

Ik heb vooral afstand genomen van het werk, het belang ervan gerelativeerd. Ik heb een rouwproces doorgemaakt over hetgeen ik kwijt ben en nooit meer terugkomt. Daar is berusting en acceptatie voor in de plaats gekomen. Ik voel me zelfverzekerder, kan beter voor mezelf opkomen. Ik heb nagedacht over de situatie thuis: hoe ga ik verder na mijn pensioen, werk is niet alles.

Het BoFit-traject heeft me geholpen om er met een onafhankelijk persoon over te kunnen praten, mijn verdriet en onzekerheid te uiten. Om te merken dat ik goed ben zoals ik ben. Om op bepaalde momenten feedback te krijgen, na te denken over mijn houding en daardoor deze te kunnen accepteren en eventueel te wijzigen. Wat gebeurde met de coach kon ik in perspectief plaatsen. Beslissende gebeurtenissen in mijn jeugd die mijn houding/gedrag van nu bepalen kon ik bespreken. Zo kon ik relativeren door deze gesprekken, afstand nemen. Dit maakt afstand nemen makkelijker.

De gesprekken buiten verlopen gemakkelijker omdat je elkaar niet continue hoeft aan te kijken maar naast elkaar beweegt. En om volledig op mijn toegewijde, professionele, onpartijdige lieve BoFit-coach Else-Marie te kunnen vertrouwen.