Eind september 2017 stortte alles dan toch als een kaartenhuis in elkaar. Dom door doen, was niet langer een optie want mijn hersens stopte gewoon. Geen idee dat ik diezelfde ochtend nog een werkoverleg had gehad. Geen idee hoe ik een brief op de post moest doen. Geen idee waar mijn dochter heen ging met die grote rugzak op haar rug. Ik kwam thuis te zitten met een burn-out. 

Belachelijk natuurlijk, want zoiets hoorde niet bij mij. Aanpakken, doorpakken, de lat mijlen hoog, zowel thuis als op het werk. Ongevraagd alle ballen in de lucht houden. Goed is niet goed genoeg. Het kan altijd beter was het gedachtegoed van de perfectionist in mij. En dan zit je thuis en moet je accepteren dat je niet langer kan functioneren zoals je wilt. Ik heb me zeker verzet maar je lichaam en geest houden je een halt toe. Ik kon geen hele zinnen meer maken. Kon gewoonweg alledaagse woorden er niet meer ‘bij pakken’. Ik was zo verschrikkelijk moe dat zelfs boodschappen doen een hele opgave was. 

“Ik ben beslist niet dezelfde Rajka als twee jaar geleden

en ik verlang daar ook niet naar terug”

Hunkerend keek ik uit naar het eerste gesprek bij de psycholoog. Ik had beslist hulp nodig, wetende dat ik het niet alleen kon. Aantal prettige gesprekken verder wist ik dat dit voor mij niet het verschil zou maken naar ‘beter’ en ben ik gaan zoeken op internet. BoFit. Als ze de helft waarmaken van wat er staat dan prijs ik mezelf gelukkig, dacht ik nog. Maar al bij het eerste telefoongesprek viel er zo’n last van mijn schouders. Herkenning, begrip en vooral: het komt weer goed!

Oktober 2018 mijn eerste afspraak met BoFit-coach Yolanda op de Drentsche Aa. Een fijne klik en al wandelend waardevolle gesprekken die nieuwe inzichten brachten. Joggen, rennen en oefeningen die mij terugbrachten naar mijn gevoel die nu meer en meer dankzij de coaching leiden naar keuzes. Wat past bij mij en wat voelt goed voor mij? Ik ben beslist niet dezelfde Rajka als twee jaar geleden en ik verlang daar ook niet naar terug. Gedreven, met passie dingen doen, warm hart voor de mensen om mij heen maar mijn oogkleppen zijn af.  Ik heb ruimte om meer te zien en vooral te voelen wat voor mij nodig is om de juiste keuze te maken. Want, dat je alles wilt en kunt (om wat voor reden dan ook) betekent niet dat je het ook allemaal moet doen!  

Natuurlijk blijven er valkuilen bestaan en voor mij de uitdaging om ze te herkennen en dan de juiste keuze te maken. Maar dat is ook het leven. Mooi, verrassend en soms grillig. Ik ben er klaar voor!

Dank je wel Yolanda, voor de onvergetelijke wandelingen.