Hard werken en veel stress waren voor mij nooit een probleem. Ik was daar doorgaans heel nuchter in en dacht dat ik alles aankon. Totdat ik steeds meer ‘kleine’ klachten kreeg; onrust, somberheid, onverklaarbaar verdrietig zijn en ga zo maar door. Allemaal klachten die ik wel met een weekje vakantie kon oplossen dacht ik.

“Ik kon niet meer slapen en eten”

Helaas kwam het zo ver dat ik paniekaanvallen kreeg, ging hyperventileren en niet meer kon slapen en eten. Op enig moment ben ik op weg naar mijn werk in Rotterdam de snelweg afgegaan, omdat ik eenvoudigweg mijn kantoorbestemming niet meer kon bereiken. Terug naar huis en wat nu?

In eerste instantie probeerde ik mijn burn-out te lijf te gaan door te handelen en plannen te maken. Mensendieck, yoga, gesprekken met een psycholoog, alles pakte ik aan maar ik ging me niet beter voelen. Het enige dat ik te horen kreeg was dat het nu eenmaal lang zou duren en dat gaf mij een machteloos gevoel.

Op dat moment vertelde een kennis me over haar ervaringen met BoFit. Ik heb direct contact gezocht en nog dezelfde week had ik mijn eerste afspraak met BoFit-coach Ninka. Zo fijn was het dat ze me begreep en dat zij de enige was die het aandurfde mij weer een horizon te geven. Uitzicht op herstel en weer aan het werk mogen.

We zijn gestart met twee keer in de week wandelen, joggen en praten. Ninka was er een meester in om mijn verhalen door te prikken en me met de neus op de feiten te drukken. Pijnlijk en confronterend, maar ook heel verhelderend. De herkenning en erkenning van mijn valkuilen was een lange weg met herhaaldelijk terugvallen en weer opkrabbelen. Soms werden er zelfs Tai Chi oefeningen geïntroduceerd om mij de rust maar te laten ervaren. Na twee maanden mocht ik – eindelijk – weer aan het werk. Stapje bij beetje, maar het lukte! Mijn sessies werden afgebouwd naar tweewekelijks, maandelijks en uiteindelijk naar behoefte. Dit hebben we lang volgehouden.

Ook na mijn volledige re-integratie zijn we elkaar periodiek blijven zijn. En altijd weer had Ninka het geduld om mijn verhalen aan te horen en het vermogen om mij weer een heldere kijk op zaken te geven. Dat heeft me enorm geholpen en mij als persoon veranderd. Uiteindelijk ben ik volledig hersteld.