In september 2018 ben ik uitgevallen met burn-outklachten en andere bijkomende klachten zoals PTSS, autisme, ADHD et cetera. Sindsdien heb ik niet stilgezeten en heb ik al het mogelijke gedaan om te herstellen. Therapie, meditatie en hypnose-oefeningen, zelfhulpboeken, een opleiding… alles heb ik aangegrepen om maar uit het dal te klimmen. Met kleine stapjes ging ik vooruit. Tot de coronacrisis toesloeg.

Door het sociale isolement waarin ik terechtkwam kreeg ik een grote terugval. Naast de bestaande klachten kreeg ik weer last van nachtmerries waardoor ik niet goed sliep en onuitgerust wakker werd. In deze periode kreeg ik ook last van paniekaanvallen en had het gevoel dat ik de controle over mezelf en het leven volledig kwijt was. Door deze chronische angst en sombere gevoelens zag ik het leven niet meer zitten en dacht ik vaak aan de dood. Het voelde alsof al mijn harde werk voor niets was geweest, het lukte me maar niet om positief naar het leven te kijken.

Tijdens een gesprek met de verzekeringsarts van het UWV heb ik mijn verhaal gedaan. Ze bood me een luisterend oor en nam mijn klachten uiterst serieus. Ze gaf aan dat ze me wilde helpen om de regie over mijn leven terug te krijgen. Ik ben haar hier erg dankbaar hiervoor. Kort na dit gesprek werd ik gebeld door BoFit-coach Ingrid en hebben we een afspraak gemaakt voor een intake.

Tijdens de eerste sessie heb ik alles eruit gegooid. Het was heel fijn om alles te benoemen waar ik op dat moment tegenaan liep. Ze heeft naar me geluisterd zonder te oordelen. Ik voelde me gehoord en gezien en mede door haar warme persoonlijkheid had ik direct een goede klik met Ingrid.

Vrij vroeg in het traject heb ik doelen gesteld waaraan ik wilde werken:

1. Mijn fysieke gesteldheid in balans brengen zodat mijn mentale gesteldheid ook in balans komt (onder andere door gezonder leven, hartslag in rust omlaag brengen);
2. Dingen anders aanpakken (grenzen stellen; nee kunnen zeggen in bepaalde situatie en geen dingen doen tegen mijn zin);
3. Toxische mensen en situaties uit mijn leven bannen.

Als gevolg hiervan heb ik bepaalde moeilijke keuzes moeten maken. Een van de dingen waardoor ik uit balans raakte was mijn relatie. Ik ben gaan inzien dat het mij meer kostte dan het opleverde. Dit belemmerde mijn herstel, het zat mijn geluk enorm in de weg. Voorheen dacht ik dat liefde alles zou oplossen. Nu besef ik dat dat niet zo is. Liefde alleen is niet genoeg. Zelfrespect en eigenwaarde zijn minstens net zo belangrijk. Doordat ik heb geleerd om mezelf centraal te stellen had ik geen andere keuze dan deze relatie te beëindigen.
 

Ook van andere toxische mensen heb ik afscheid genomen. Omdat ik nu een bepaald lichaamsbewustzijn heb ontwikkeld voel ik sneller aan of iets/iemand goed voelt of juist niet. Dit besef helpt mij om toxiciteit buiten de deur te houden. Ik merk nog wel dat ik moeite heb om goede mensen en situaties toe te laten, dit is iets waar ik aan werk.

Dit traject heeft me veel gebracht.