Na hard werken aan mijn studie was ik afgestudeerd en kreeg ik de baan die ik wilde. Ik startte in een nieuw team als begeleider van mensen met een verstandelijke beperking. Door mijn perfectionisme eiste ik veel van mijzelf, te veel. Mijn verantwoordelijkheidsgevoel was erg groot en in mijn ogen kon het altijd beter. Op werkgebied, maar ook daarnaast, gunde ik mijzelf weinig rust. Op een bepaald moment voelde ik dat ik de controle kwijtraakte. Dit was ontzettend angstig.

Mentaal en emotioneel zat ik er doorheen. Mijn lichaam was uitgeput. Ik vond het ontzettend moeilijk om mijn werk stil te leggen. Naast burn-outklachten kreeg ik ook te maken met mentale uitdagingen en depressieve gedachten waarvoor ik onder behandeling was. Ik geloofde er niet in te kunnen re-integreren in mijn huidige functie, en om ooit weer werkplezier te ervaren.

Langzaamaan bouwde ik uurtjes op en dit was niet gemakkelijk. Toen mijn teamleider een traject bij BoFit voorstelde stond ik ervoor open. Ik houd van wandelen en daarnaast leek het mij fijn te praten over werk met iemand die een onafhankelijke positie heeft zodat ik vrijuit kon spreken.

BoFit-coach Sofie gaf mij wekelijks een moment om stil te staan, buiten in de natuur. Om stil te staan bij hoe ik mij voelde. Daarnaast gaf zij mij ook inzicht, bijvoorbeeld over dat ik gelijkwaardig ben aan collega’s en de mensen om mij heen. Ik heb geleerd dat het belangrijk is rust te nemen op werk, en privé. Voor mij is het ook belangrijk uit te spreken wat ik voel in plaats van dit binnen te houden. Hiervan ben ik mij bewust geworden.

Ik weet dat ik goed moet zorgen voor mijzelf voordat ik voor een ander kan zorgen. En als begeleider wil ik er voor m’n cliënten zijn want ik ervaar weer het werkplezier dat ik voorheen had. Ik ben er dankbaar voor dat dit gevoel weer terug is. En ik sta weer positief in het leven.

Bedankt Sofie, voor het luisteren en je aandacht. Ik heb kunnen inzien waar ik vandaan kom en welke stappen ik heb gemaakt. Daar mag ik best trots op zijn.