In het juli 2010 was ik er klaar mee. Steeds maar ontzettend moe, om het minste of geringste driftbuien, soms zo erg dat ik er fysiek onwel van werd. ’s Avonds alleen nog maar liggen op de bank, geen zin meer in mijn werk en een leukere vader werd ik er ook niet van. Er moest iets gebeuren. Na eerst een fysiek onderzoek, waarbij alles in orde was, naar de arbeidspsycholoog om te zien wat er aan schortte. Op de gang zitten wachten, en daarna doorgezaagd worden in een kaal kantoor. Wat een treurnis. Na een paar sessies had ik dat wel gezien en ging op zoek naar een alternatief.

“Ik voel me nu een stuk fitter, zelfverzekerder en positiever”

En zo kwam ik in oktober 2010 bij Bofit terecht. Het concept van een gezonde geest in een gezond lichaam sprak me erg aan, dus rennen in de Noord-Hollandse duinen leek me een goed begin. En gerend heb ik, samen met mijn BoFit-coach Tineke. Maar zeker in het begin ook veel ontspanningsoefeningen gedaan. Het kwam me eerst wat zweverig over, maar al gauw merkte ik dat het wel degelijk effect had. Ik raakte meer ontspannen en kreeg meer aandacht voor de prachtige omgeving waarin we liepen.

Vervolgens kwam de nadruk te liggen op het mentale vlak: positief denken, angsten overwinnen en uit je comfortzone vandaan komen, inzicht krijgen in je eigen kwaliteiten en overtuigingen. Kortom: ik moest mezelf onder de loep nemen. En dat viel nog niet mee, zeker niet als je die gevoelens ook nog onder woorden moet brengen. Maar mijn coach was volhardend waar nodig en begripvol waar mogelijk. Ook de huiswerkopdrachtjes en het mailcontact hielpen mee om de voortgang erin te houden.

Ik voel me nu, aan het einde van ons traject, inmiddels een stuk fitter, zelfverzekerder en positiever. Ik heb meer inzicht gekregen in mijn drijfveren en kwaliteiten, herken mijn eigen gedrag en heb nu de instrumenten om daar mee om te gaan. Ik red het nu alleen, maar ik zal onze duintrainingen wel gaan missen.