Voorheen was ik heel spontaan en hield ik vooral van lekker mezelf zijn. Ik had nooit verwacht dat dit zomaar zou verdwijnen. Mede door de coronalockdowns kon ik niet meer die leuke spontane jongen zijn. Hierdoor verloor ik al mijn energie.

Daarnaast dacht ik dat ik mijn rust kon vinden in mijn relatie (deze was toen nog pril), en lekker weg zijn van huis. Maar doordat ik zo naïef was, ben ik te lang doorgegaan in een omgeving die helemaal niet goed voor mij was.

Overal om mij heen werd mij wijs gemaakt dat ik niets goed kon en hoorde ik nooit wanneer er wél iets goed ging. Op een gegeven moment liep ik met een rotgevoel rond en daarbij de gedachte: dit komt goed, ik ga mezelf veranderen. Ik ben toen zodanig lang bezig geweest om ‘de beste versie van mezelf’ te worden, dat ik niet doorhad dat dit uiteindelijk ‘de beste versie voor een ander’ was. En nog was dat niet goed genoeg.

Door deze omstandigheden en lange duur heeft dit uiteindelijk invloed gehad op mijn werkleven. Ik versliep mij en kwam te laat, en ik sloot mij af van mijn collega’s. Ik deed elke dag een masker op alsof alles goed ging. Maar op een gegeven moment is het over en dan breek je.  Ik werd gevraagd om op gesprek te komen en werd op mijn vingers getikt. Hierdoor barstte ik uiteindelijk uit en kreeg ik de vraag: “Gaat het echt wel goed met je?”.

Eerst dacht ik dat mijn gedrag te maken had met een voormalige ervaring met depressie en therapieën. Misschien dat dat ook wel een aandeel heeft gehad in de oorzaak of het versterken van mijn gevoelens. Maar dat was niet hoe het zat. Mijn directeur vroeg mij weer op gesprek en bood een traject bij BoFit aan. Hier was ik heel nieuwsgierig naar en ben zodoende voorgesteld aan BoFit-coach Karin.

Ik durfde mij in het begin niet helemaal vrij te geven en vertelde eerst alleen kleine dingetjes tijdens de eerste kennismaking. Ik kreeg na verloop van tijd steeds meer vertrouwen in mijn coach en stelde mij compleet open. Ik kreeg overal duidelijk antwoord, op wat de mogelijkheden waren en hoe ik hiermee kon omgaan. Ik heb zo heel veel meegekregen en geleerd.

Ik leerde hoe ik kon stoppen met piekeren en hoe ik een paniekaanval kon voorkomen. Maar ik was er hiermee nog niet. Mijn leven stond nog steeds op zijn kop. Na een heftig gesprek is er een einde gekomen aan mijn relatie. Ik leerde praten met mijn huisgenoten (broertje en zijn vriendin) en vond zo mijn weg naar het pad dat ik wilde bewandelen.

Ik begon vrienden te worden met mensen met wie ik voorheen niet veel omging, maar die ik wel kende. Zodoende kwam ik in een vriendengroep terecht. Ook kreeg ik de eerstvolgende keer van mijn coach te horen dat ze gelijk aan me zag dat er iets positiefs veranderd was. Ik straalde dat uit. Ik heb natuurlijk alles aan mijn coach verteld. Daar kreeg ik ook feedback op. Ik nam haar woorden met mij mee en ben zo verder op dat pad gaan wandelen. Stapje voor stapje. Voor ik het wist was ik weer die leuke spontane jongen die ik voorheen ook was. Met deze keer meer ervaring en informatie!

Ik ben blij dat ik dit traject ben gaan volgen en dat ik de kans kreeg van mijn werk dit te gaan doen. Met behulp van Karin heb ik mijzelf weer gevonden als de persoon die ik daadwerkelijk ben.