Na een lange tijd thuis te hebben gezeten (met Pfeiffer) kwam ik erachter dat ik te maken had met een burn-out. Mijn vader belde mij op een zondagmiddag op en zei dat hij het zijn taak vond om mij dit te zeggen en dat ik misschien wel boos of verdrietig zou worden, maar dat hij er van overtuigd was dat ik met een burn-out te maken had. De internist (die mij onderzocht omdat ik zoveel verschillende lichamelijke kwalen/ pijnen had) riep binnen vijf minuten al dat het iets was wat tussen mijn oren zat. Ook een aantal andere mensen zagen dit al veel eerder dan ikzelf. Eerst geloofde ik het niet zo; dat zou mij toch niet overkomen.

Na het telefonische gesprek met mijn vader ging ik op internet én in de bibliotheek op zoek naar informatie over een burn-out. Hierdoor kwam ik er al vrij snel achter dat hij gelijk had. In grote lijnen zag ik mijn verhaal. In de kleine dingen zag ik de verschillen. Mijn vader kwam met een website aan, daar moest ik maar eens naar gaan kijken. Hij vond het echt iets voor mij: in de natuur werken aan mijn herstel. En zo kwam ik op BoFit. Wat ik daar las sprak mij enorm aan. In de natuur (hard)lopen en in etappes werken aan mijn herstel. Ik heb gelijk contact opgenomen met mijn bedrijfsarts en directeur en verteld over bofit en gezegd dat ik met een coach aan de slag wilde. Als ik een burn-out had, moest ik dat ook maar zo goed en snel mogelijk gaan aanpakken.

Al snel had ik BoFit-coach Martinette aan de telefoon om een afspraak te maken voor een kennismakingsgesprek. Op het moment dat zij belde was ik een rondje aan het lopen (bij mijn zus in Hoofddorp) en was ik erg verdrietig. Ze voelde dit direct aan en vroeg hier ook naar. Ze stelde mij gerust en gaf een compliment over het feit dat ik aan het wandelen was (in de natuur). Diezelfde week had ik het kennismakingsgesprek. Mijn coach had een mooi gebied uitgezocht om te gaan wandelen. Tijdens dit gesprek werd al snel duidelijk voor mij dat ik al best aardig op weg was. Ik wandelde elke dag een half uur buiten, ik had bij de haptonoom geleerd dat rust voor mij erg belangrijk was en dat ik dat om de twee uur moest pakken en ik had bij yoga geleerd om bewust te zijn van mijn ademhaling en hier af en toe bij stil te staan. Na het kennismakingsgesprek heb ik op mijn werk aangegeven dat ik graag verder wilde met BoFit (mijn bedrijfsarts had namelijk iets anders aangeraden) en zij gingen akkoord met het meest uitgebreide traject.

Ik heb eerst goede schoenen en kleding gekocht. Als ik het ging doen, dan wilde ik het ook goed doen. Al gauw liep ik vier keer in de week samen met mijn coach door het bos. Ik vond het heerlijk dat ik alles kon bespreken met iemand die helemaal buiten mijn omgeving (privé, werk) stond. In het begin hebben we veel aan mijn conditie gewerkt, want die was er bijna niet meer. Ik voelde mij elke week sterker worden en dit deed veel met mijn zelfvertrouwen. Doordat ik lichamelijk sterker werd merkte ik pas hoe erg ik er aan toe was, ik had bijna geen zelfvertrouwen meer. Dat werd beetje bij beetje beter.

Door de vele gesprekken werd het voor mij steeds duidelijker waardoor ik nou eigenlijk in een burn-out ben geraakt. En dat dit vooral met mijzelf te maken had. Grenzen aangeven, manier van communiceren, rust en regelmaat. Dat was bij mij allemaal uit balans.

Tijdens de sessies heb ik veel over mijzelf geleerd. Ik kan hardlopen en doe dit graag. Ik weet dat ik te vaak te hoge verwachtingen had. Ik weet dat ik er mag zijn. Ik weet dat ik blij word van mijn werk maar dat ik verkeerd met de dingen om ging. Ik weet dat ik op mijn werk bijna alleen nog maar pieken had en geen dalen zodat ik kon bijtanken. Ik weet dat ik rust en regelmaat heb gebracht in mijn leven en dat ik ook op een andere manier kan communiceren namelijk op de geweldloze communicatie manier. Ik zal misschien nog wel wat vergeten zijn, maar met deze inzichten ben ik al heel erg blij.

Ik ben tot de conclusie gekomen dat deze burn-out eigenlijk een cadeautje was voor mij. Ik heb namelijk de tijd moeten nemen om tot bovenstaande inzichten te komen, maar hierdoor heb ik de komende jaren wel een prettiger en evenwichtiger leven. En een burn-out kun je alleen krijgen als je té in dingen bent: té enthousiast, té hard aan het werk, té weinig tijd in jezelf steekt, té veel wilt omdat het allemaal zo leuk is om te doen.

Dus ja, ook mij kon dit overkomen.