Mijn burn-out kwam niet echt als een verrassing, al een tijd wilde ik het niet toegeven. Eerst kwamen kleine klachten, zoals vermoeidheid, spierpijn, krachtverlies en ik voelde mij steeds minder mijzelf. Ik kon weinig prikkels hebben.

Vorig jaar mei stortte ik bijna letterlijk in. Ik dacht altijd zolang ik kan lopen, kan ik ook gaan werken. In die periode had ik zo’n last van m’n spieren dat ik het gevoel had dat ik ieder moment door m’n benen kon zakken. Ik heb m’n werkzaamheden gehalveerd en dat hielp iets. Maar uiteindelijk kwam het besef pas na m’n vakantie in oktober. Op vakantie voelde ik mij beter en lichamelijk ging ik iedere dag vooruit. Na m’n vakantie ging het gelijk weer slechter, ik kon er niet meer omheen. Huilend zat ik bij de huisarts, en vervolgens bij de praktijkondersteuning.

Toen ik eenmaal toegaf aan dat ik thuis zat, kwam de moeheid er echt uit. Af en toe ging ik wel al lopen en dat voelde goed, ondanks dat ik dat maar een half uur volhield. Na twee maanden ging het iets beter en was ik toe aan meer hulp.

 

“Ik heb geleerd dat het oké is om ook voor mijzelf te zorgen en grenzen te stellen”

 

Zowel via mijn verzekering als via internet kwam ik bij BoFit uit. Na mijn kennismakingsgesprek met BoFit-coach Sofie ben ik in januari van start gegaan.

Tijdens onze wandelingen in het bos hebben we veel metaforen uit de natuur gehaald. Deze vallen mij nog steeds op als ik buiten loop en helpen mij. Ik heb geleerd dat het oké is om ook voor mijzelf te zorgen en grenzen te stellen. Hierdoor sta ik steviger en kan ik ook meer aan.

De gesprekken, oefeningen en ademhalingstechnieken hebben mij goed geholpen. Het heeft mij dichter bij mijzelf gebracht en ik heb mijn gevoel teruggekregen waardoor ik eerder bepaalde situaties/gevoelens herken. Ik herken ook sneller wat mij energie geeft en wat mij energie kost en probeer daar een balans in te vinden. De combinatie van gesprekken en fysiek bezig zijn werkte voor mij goed.

Ik dacht eerst dat ik te weinig conditie zou hebben voor dit traject maar ook dit bouw je op. Tijdens de oefeningen werd er ook vaker gezegd: let op je ademhaling. Nooit eerder was ik ervan bewust  dat ik in moeilijke situaties mijn adem in hield. Dat deed ik dus ook wanneer ik stress had.

Door de methode van BoFit heb ik vanaf het begin een routine opgebouwd om buiten bezig te zijn. Nu ik inmiddels weer aan het werk ben, is dit ook makkelijker vast te houden. Als het een dag minder gaat of ik wil juist gewoon lekker bezig zijn, trek ik m’n loopschoenen aan en ga naar buiten.

De praktijkondersteuning van de huisarts zei in één van de eerste gesprekken tegen mij; dit is een geweldige periode. Je krijgt nu de tijd om jezelf te leren kennen. Ik dacht: wat een onzin, dit is helemaal niet leuk! Maar dankzij BoFit ben ik nu zover dat ik denk: Ik snap het.

Hoe ik vroeger ondersteboven van bepaalde situaties kon raken, zo kan ik nu afstand nemen of het juist interessant vinden hoe mensen verschillend naar een situatie kunnen kijken. Waar ik maanden geleden dacht het gaat niet goed, denk ik nu: het is goed zoals het gaat, het hoeft niet perfect.

Sofie, heel erg bedankt voor deze inzichten en de tips om weer verder te kunnen!