Ik ben perfectionistisch, beschik over een grote dosis doorzettingsvermogen, ben hoog sensitief, een pleaser, en pieker erop los. Hoe kan het dat ik niet eerder een burn-out heb gehad, denk ik achteraf. De jarenlange zorg voor een partner met psychische problemen, een onverwacht ontslag, een echtscheiding, een verkeersongeluk, een nieuwe liefde en als klap op de vuurpijl een dochter met een ernstige ziekte, hebben mij na vijf jaar uitgeput. Ik sliep steeds slechter en steeds minder, en viel in rap tempo af.

In februari 2023 hield mijn lichaam het voor gezien. Van de één op de andere dag voelde ik mij volkomen uitgeput. Ik hunkerde naar lange droomloze slapen, kon mij niet meer concentreren en er kwam nauwelijks nog iets uit mijn handen.

Mijn leidinggevende voelde de noodzaak tot snel handelen en was al bekend met BoFit. Hij wist dat ik graag wandelde dus vond dit traject echt iets voor mij. Dankzij hem had ik binnen twee weken mijn eerste afspraak met BoFit-coach Marjan.

Ik voelde gelijk een klik. Dit was het begin van een hele serie fijne, intensieve en confronterende wandelingen. Meer dan eens fietste ik met lood in mijn schoenen, soms zelfs wanhopig, naar onze ontmoetingsplek. Nadien ging ik een heel stuk vrolijker en lichter weer naar huis.

Ik heb veel moeten leren wat ik meestal al wist. Dit lag alleen onder een dikke laag stof: positief denken, niet zo kritisch zijn op jezelf, energielekken herkennen en zoveel mogelijk vermijden, trots zijn op jezelf, dromen en genieten. Mijn coach had als hulpverlener ervaring met de ziekte van mijn dochter en ook dit leidde tot heel veel waardevolle gesprekken. Waarbij we ons misschien niet altijd aan het protocol hebben gehouden, maar die mij wel de (h)erkenning brachten en vertrouwen gaven dat ik de juiste dingen deed.

Met veel vallen en opstaan ben ik nu weer volledig aan het werk. Het slapen gaat weer goed. En ja, er zijn nog steeds slechte dagen, al volgen die elkaar steeds minder snel op en worden ze minder zwaar. Wat ik geleerd heb en nu anders doe, is dat ik luister naar mijn lichaam. Op die slechte dagen neem ik een time-out zonder mij daar schuldig over te voelen. Ik zie het als zorgen voor mijn lichaam door het de rust te gunnen dat het nodig heeft. Mijn hoofd krijgt de gelegenheid om te reflecteren op dat wat ik misschien een volgende keer anders zou kunnen doen.

Dankjewel Marjan, voor alle meters die we samen hebben afgelegd, lachend, huilend en in stilte.