Zal mij niet gebeuren dat het te veel wordt. Ik red het wel. Zo erg is het bij mij niet. Veel werkende moeders met jonge kinderen in de peuter- en kleuterleeftijd hebben gebroken nachten, houden een huishouden bij, volgen een opleiding, proberen nog ergens hun sociale contacten te onderhouden en niet alles loopt op rolletjes. Hup niet aanstellen, maar doorgaan. 

Maar in september 2020 gebeurde het mij ook. Ik voelde meteen dat het dit keer niet oké was en ben naar de huisarts gegaan. Ik kreeg het advies naar de POH (Praktijkondersteuner Huisarts) te gaan. Dit duurde even wegens de drukte. Na een aantal sessies had ik wel wat opgestoken, maar echt verder kwam ik niet. In overleg met de POH heb ik besloten andere hulp te zoeken. Ik werd getipt over onder andere BoFit.

Het eerste telefoontje met Bo (eerste aanspreekpunt BoFit, red.) gaf me meteen een sprankeltje hoop en binnen een week had ik een kennismakingsgesprek met BoFit-coach Carina. Haar manier van communiceren, haar luisterend oor en kennis zorgde ervoor dat het vertrouwd voelde. Dit was de eerste stap op weg naar geluk en balans. Een weg zonder graven, maar inzichten verwerven in patronen. Dit door middel van praten tijdens het wandelen/hardlopen in de natuur met porties humor, maar ook door te doen. Mijn BoFit-coach had prachtige oefeningen. Door te doen gebeurde er zoveel meer met me. Ik voelde en ervaarde dingen waardoor ik inzicht kreeg in meerdere patronen en deze kon doorbreken.

In 4 maanden tijd heb ik een denkbeeldige rugzak gevuld met alles wat mijn coach mij heeft laten voelen, ervaren en verteld. Het lukt me dagelijks om dingen uit deze rugzak te halen en toe te passen in de praktijk waardoor ik me gelukkiger en rustiger dan ooit voel. Ik heb regie over mijn eigen geluk, ongeacht gebeurtenissen die op mijn pad komen.