Er is sprake van hoge werkdruk als de hoeveelheid werk en de tijd waarbinnen dat werk af moet zijn, de belastbaarheid van een werknemer te boven gaat. Te veel werkdruk kan leiden tot problemen met hart en bloedvaten en tot diverse psychische klachten, zoals een burn-out, licht bedrijfsarts Peter Flach toe.

Werkdruk bestaat niet alleen uit een te groot takenpakket, er zit ook een persoonlijke component in: iemands thuissituatie, draagkracht en karakter. Flach: “Anders zou het onverklaarbaar zijn dat van twee werknemers met dezelfde functie, de ene persoon vrolijk doorwerkt terwijl het de ander teveel wordt.”

Risicofactoren

Werkdruk vormt vooral een risico voor de gezondheid van werknemers in combinatie met beperkte regelmogelijkheden. Dus als er weinig mogelijkheden zijn om een taak niet te doen of later te doen of in stukjes te hakken als dat beter uitkomt. Het gezondheidsrisico is ook groter als de steun van collega’s en leidinggevende ontbreekt om aan de gestelde eisen te voldoen.

Stressoren

Factoren die stress kunnen veroorzaken zijn er niet alleen binnen de verhoudingen in een organisatie, hoe gewaardeerd en gesteund iemand zich voelt. Stressoren zijn er ook in iemands thuissituatie, in iemands draagkracht en karakter. Hoe goed kan iemand kiezen, hoe goed kan iemand prioriteiten stellen en nee zeggen?

Optimaal stressniveau

Om optimaal te functioneren, is er wel een bepaald stressniveau nodig. Anders gebeurt er niks. Stress maakt mensen alert en daardoor kunnen ze beter presteren. Iedereen heeft zijn eigen optimale stressniveau waarop hij of zij beter functioneert. Maar na een periode van spanning is ontspanning nodig om de batterij weer op te laden.

Van kwaad tot erger

Gaan mensen over de top van hun eigen optimale stressniveau heen, dan raken zij uitgeput. Gaan ze er nog verder overheen en voor langere tijd, dan kunnen problemen met hart en bloedvaten ontstaan en psychische klachten. Overspannenheid, depressies, angststoornissen. Tot het moment dat het echt niet meer gaat: een burn-out.’

BRON:

Rijksuniversiteit Groningen – ukrant.nl | oktober 2015